kankan

kankan (język polski)

kankan (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkãŋkãn], AS: [kãŋkãn], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) choreogr. francuski taniec kabaretowy; zob. też kankan (taniec) w Wikipedii

(1.2) muz. muzyka do tego tańca

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kankan	kankany
dopełniacz	kankana	kankanów
celownik	kankanowi	kankanom
biernik	kankana	kankany
narzędnik	kankanem	kankanami
miejscownik	kankanie	kankanach
wołacz	kankanie	kankany

przykłady:

(1.1) Na estradzie pięć dziewczyn tańczyło kankana.

składnia:

kolokacje:

(1.1) tańczyć kankana

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kankanowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

od franc. cancan → pierwotnie slang. kaczka, następnie kankan (1.1)

w języku polskim pierwszy raz zanotowane w 1861 roku

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) can-can
• baskijski: (1.1) kankan
• duński: (1.1) cancan w
• francuski: (1.1) cancan m
• hiszpański: (1.1) cancán m
• interlingua: (1.1) cancan
• niemiecki: (1.1) Cancan m
• słowacki: (1.1) kankán m

źródła:

kankan (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) choreogr. kankan

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: