jednopiętrowy

jednopiętrowy (język polski)

jednopiętrowa (1.1) zabudowa

wymowa:

IPA: [ˌjɛdnɔpʲjɛ̃nˈtrɔvɨ], AS: [i ̯ednopʹi ̯ẽntrovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający tylko parter i jedno piętro

(1.2) mający jeden wyrównany poziom

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	jednopiętrowy		jednopiętrowa	jednopiętrowe	jednopiętrowi	jednopiętrowe
dopełniacz	jednopiętrowego		jednopiętrowej	jednopiętrowego	jednopiętrowych
celownik	jednopiętrowemu		jednopiętrowej	jednopiętrowemu	jednopiętrowym
biernik	jednopiętrowego	jednopiętrowy	jednopiętrową	jednopiętrowe	jednopiętrowych	jednopiętrowe
narzędnik	jednopiętrowym		jednopiętrową	jednopiętrowym	jednopiętrowymi
miejscownik	jednopiętrowym		jednopiętrowej	jednopiętrowym	jednopiętrowych
wołacz	jednopiętrowy		jednopiętrowa	jednopiętrowe	jednopiętrowi	jednopiętrowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W dzielnicy willowej dominują domy jednopiętrowe.

składnia:

kolokacje:

(1.1) budynek jednopiętrowy

(1.2) drzewostan jednopiętrowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. parterowy • jednokondygnacyjny

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) двухпавярховы
• hiszpański: (1.1) de un piso, de una planta
• niemiecki: (1.1) einstöckig
• nowogrecki: (1.1) μονώροφος
• rosyjski: (1.1) двухэтажный

źródła: