Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

impromptu

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

impromptu (język polski)

wymowa:
IPA: [ĩmˈprɔ̃mptu], AS: [ĩmprõmptu], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) muz. utwór muzyczny składający się z trzech części o nastroju lirycznym i improwizacyjnym
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. improwizować, zaimprowizować
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. < łac. in promptu 'natychmiast'[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • japoński: (1.1) 即興曲 (そっきょうきょく)
źródła:
  1. ↑ Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 210.

impromptu (język angielski)

wymowa:
IPA: /ɪmprɒmptju/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) improwizacja
(1.2) muz. impromptu

przymiotnik

(2.1) improwizowany

przysłówek

(3.1) improwizując
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

impromptu (język francuski)

wymowa:
IPA: /ɛ̃.pʁɔ̃p.ty/
​?/i ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zaimprowizowany, improwizowany

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) muz. impromptu
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=impromptu&oldid=15779”