Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

hortus

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

hortus (język łaciński)

hortus (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ogród, park
odmiana:
(1) hort|us, ~ī (deklinacja II)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikhortushortī
dopełniaczhortīhortōrum
celownikhortōhortīs
biernikhortumhortōs
ablatywhortōhortīs
wołaczhortehortī
przykłady:
(1.1) In horto servi laborant. → W ogrodzie pracują niewolnicy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cohors ż, hortulus m
przym. hortensis, ortensis, hortensius
związki frazeologiczne:
etymologia:
praindoeur. *gherd-/ghert- → to, co jest zagrodzone[1]; źródłosłów dla ast. güertu, dalmatyński vart, friu. ort, hiszp. huerto, hiszp. huerta, katal. hort, katal. horta, korsykański ortu, piemoncki òrt, port. horto, port. horta, romansz üert, romansz iert, sardyński oltu, sardyński ortu, sardyński otu, sycyl. òrt, sycyl. òrta, sycyl. ortu, wenec. orto, wenec. ort, wł. orto
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 32.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=hortus&oldid=180043”