goić

goić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zagoić)

(1.1) med. powodować wyleczenie uszkodzeń skórnych lub śluzówkowych, np. zabliźnianie ran

(1.2) pot. przyczyniać się do dobrostanu duchowego, psychicznego

czasownik zwrotny niedokonany goić się (dk. zagoić się)

(2.1) med. ulegać gojeniu

odmiana:

przykłady:

(1.1) Ta maść goi rany.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) koić, łagodzić, uspokajać

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) leczyć

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

czas goi rany • goić się jak na psie

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) heal; (1.2) heal; (2.1) heal
• niemiecki: (1.1) heilen; (1.2) heilen; (2.1) abheilen
• ukraiński: (1.1) гоїти; (1.2) заживляти; (2.1) виліковувати

źródła: