Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

głagolica

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

głagolica (język polski)

tekst zapisany głagolicą (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌɡwaɡɔˈlʲiʦ̑a], AS: [gu̯agolʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. najstarszy alfabet słowiański; zob. też głagolica w Wikipedii
odmiana:
(1.1) [1]
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikgłagolica
dopełniaczgłagolicy
celownikgłagolicy
biernikgłagolicę
narzędnikgłagolicą
miejscownikgłagolicy
wołaczgłagolico
przykłady:
(1.1) Głagolica została opracowana przez greckiego misjonarza Cyryla jako alfabet języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. głagolicki
związki frazeologiczne:
etymologia:
chorw. glagoljica[2]
uwagi:
(1.1) por. cyrylica • grażdanka
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Hasło głagolica w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=głagolica&oldid=14839”