forint

forint (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfɔrʲĩnt], AS: [forʹĩnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) jedn. monet. oficjalna waluta Węgier; zob. też forint w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	forint	forinty
dopełniacz	forinta	forintów
celownik	forintowi	forintom
biernik	forinta	forinty
narzędnik	forintem	forintami
miejscownik	forincie	forintach
wołacz	forincie	forinty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. forintowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) forint
• arabski: (1.1) فورنت مجري
• baskijski: (1.1) forint
• bułgarski: (1.1) форинт m
• czeski: (1.1) forint
• francuski: (1.1) forint
• kataloński: (1.1) fòrint m
• krymskotatarski: (1.1) forint
• węgierski: (1.1) forint
• włoski: (1.1) fiorino

źródła:

forint (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jedn. monet. forint

odmiana:

(1.1) lp forint; lm forints

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

forint (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jedn. monet. forint

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

forint (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) jedn. monet. forint

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	forint	forinty
dopełniacz	forintu	forintů
celownik	forintu	forintům
biernik	forint	forinty
wołacz	forinte	forinty
miejscownik	forintu	forintech
narzędnik	forintem	forinty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

forint (język francuski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jedn. monet. forint

odmiana:

(1.1) lp forint; lm forints

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

forint (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) jedn. monet. forint

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skr. Ft

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. forintový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

forint (język węgierski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jedn. monet. forint

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: