Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

flinta

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

flinta (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈflʲĩnta], AS: [flʹĩnta], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) karabin
(1.2) strzelba myśliwska
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fuzja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Flinte[1] → strzelba myśliwska < niem. Flint → krzemień.
Krzemień był stosowany w zamku tej broni do skrzesania ognia i podpalenia prochu.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Bajka o kocie i lisie, zapisała A. Satkiewiczówna, w: Z gwary warmińskiej i mazurskiej, „Poradnik Językowy” nr 5/1951, s. 28.

flinta (język szwedzki)

flintor (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) miner. krzemień
odmiana:
(1.1) en flinta, flintan, flintor, flintorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: geografia w języku szwedzkim
źródła:
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=flinta&oldid=13593”