finta

finta (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfʲĩnta], AS: [fʹĩnta], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sztuczka, trick, manewr, podstęp

(1.2) sport. zmylenie przeciwnika

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	finta	finty
dopełniacz	finty	fint
celownik	fincie	fintom
biernik	fintę	finty
narzędnik	fintą	fintami
miejscownik	fincie	fintach
wołacz	finto	finty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fortel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. finta

uwagi:

tłumaczenia:

• szwedzki: (1.1) fint w; (1.2) fint w
• włoski: (1.1) finta; (1.2) finta

źródła:

finta (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈfin̩.ta]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. zwód, unik

(1.2) sport. w szermierce: finta

(1.3) hist. podatek płacony w przypadku wyższej potrzeby

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od fintar

(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od fintar

odmiana:

(1) lm fintas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) amago, regate

antonimy:

hiperonimy:

(1.3) tributo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-2) czas. fintar, fintear

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) wł. finta

(1.3) przypuszczalnie z port. finta

uwagi:

źródła:

finta (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp czasu teraźniejszego trybu oznajmującego (presente do indicativo) czasownika fintar

(1.2) 2. os. lp czasu teraźniejszego trybu rozkazującego (imperativo) czasownika fintar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

finta (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) robić podstępy

(1.2) sport. dryblować

odmiana:

(1.1-2) att, finta, fintar, fintade, fintat, finta!

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fint

przym. fint

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

finta (język włoski)

wymowa:

IPA: ['finta]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) udawanie, symulowanie

(1.2) sport. zwód, zmylenie przeciwnika

odmiana:

lp finta; lm finte

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) far finta

synonimy:

(1.1) simulazione

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. finto, i

rzecz. finto

czas. fingere

ims. finto

związki frazeologiczne:

per finta • far finta di niente

etymologia:

uwagi:

źródła: