erekcja

erekcja (język polski)

wymowa:

IPA: [ɛˈrɛkʦ̑ʲja], AS: [erekcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fizj. seks. usztywnienie i powiększenie się niektórych narządów (np. prącia, łechtaczki, sutka) w wyniku zwiększonego ciśnienia krwi; zob. też erekcja (fizjologia) w Wikipedii

(1.2) książk. wzniesienie, zbudowanie lub ufundowanie jakiejś budowli

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	erekcja	erekcje
dopełniacz	erekcji	erekcji / przest. erekcyj
celownik	erekcji	erekcjom
biernik	erekcję	erekcje
narzędnik	erekcją	erekcjami
miejscownik	erekcji	erekcjach
wołacz	erekcjo	erekcje

przykłady:

(1.1) Często mam erekcję, gdy jestem w ciepłej wodzie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) wzwód

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.2)

rzecz. erygowanie n

czas. erygować ndk.

przym. erekcyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) łac. erectio

uwagi:

zob. też erekcja w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) erection; (1.2) erection
• arabski: (1.1) انتصاب m, نعوظ m; (1.2) إقامة ż
• białoruski: (1.1) эрэкцыя ż
• czeski: (1.1) erekce ż
• duński: (1.1) rejsning w
• francuski: (1.1) érection ż; (1.2) érection ż
• hebrajski: (1.1) זקפה ż
• hindi: (1.1) स्तंभन m
• japoński: (1.1) 勃起 (ぼっき)
• kataloński: (1.1) erecció ż
• koreański: (1.1) 발기 (勃起)
• litewski: (1.1) erekcija ż
• norweski (bokmål): (1.1) ereksjon
• nowogrecki: (1.1) στύση ż; (1.2) ανέγερση ż, οικοδόμηση ż
• portugalski: (1.1) ereção ż
• rosyjski: (1.1) эрекция ż
• serbski: (1.1) ерекција ż
• szwedzki: (1.1) erektion w
• ukraiński: (1.1) ерекція ż
• wietnamski: (1.1) cương cứng
• włoski: (1.1) erezione ż

źródła: