elitarny

elitarny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛlʲiˈtarnɨ], AS: [elʹitarny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dostępny tylko dla niektórych osób

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	elitarny		elitarna	elitarne	elitarni	elitarne
dopełniacz	elitarnego		elitarnej	elitarnego	elitarnych
celownik	elitarnemu		elitarnej	elitarnemu	elitarnym
biernik	elitarnego	elitarny	elitarną	elitarne	elitarnych	elitarne
narzędnik	elitarnym		elitarną	elitarnym	elitarnymi
miejscownik	elitarnym		elitarnej	elitarnym	elitarnych
wołacz	elitarny		elitarna	elitarne	elitarni	elitarne

przykłady:

(1.1) Przed porwaniem Georgij był śledzony przez dwa miesiące przez oficerów elitarnego zarządu wywiadu śledczego MSW, służącego do walki z przestępczością zorganizowaną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ekskluzywny, wielkoświatowy

antonimy:

(1.1) egalitarny, popularny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. elita, elityzm, elitaryzm, elitaryzacja

przysł. elitarnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. elitär, z franc.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) elite, elitist
• białoruski: (1.1) элітарны
• esperanto: (1.1) elita, jetsocieta, jetulara
• francuski: (1.1) élitaire
• niemiecki: (1.1) elitär
• rosyjski: (1.1) элитарный
• szwedzki: (1.1) elitistisk

źródła: