Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dziurkacz

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

dziurkacz (język polski)

dziurkacz (1.1)
dziurkacz (1.2)
wymowa:
IPA[ˈʥ̑urkaʧ̑], AS[ʒ́urkač], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zob. dziurkacz biurowy
(1.2) zob. dziurkacz konduktorski
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) sprzęt biurowy
(1.2) kasownik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziura ż, dziurka ż, dziurkarka ż, dziurkowanie n, podziurkowanie n, dziurawienie n, podziurawienie n, przedziurawienie n, dziurawiec m, Dziurczak m, Dziurkowiec m, Dziurów m, dziurawka ż
czas. dziurkować ndk., podziurkować dk., dziurawić ndk., przedziurawić dk., podziurawić dk.
przym. dziurawy, dziurkowany, dziurawcowy, dziurawkowy
przysł. dziurawo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziurkacz biurowy
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dziurkacz konduktorski
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.