dzieciaty

dzieciaty (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ʥ̑ɛ̇ˈʨ̑atɨ], AS: [ʒ́ėćaty], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. mający dzieci

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dzieciaty		dzieciata	dzieciate	dzieciaci	dzieciate
dopełniacz	dzieciatego		dzieciatej	dzieciatego	dzieciatych
celownik	dzieciatemu		dzieciatej	dzieciatemu	dzieciatym
biernik	dzieciatego	dzieciaty	dzieciatą	dzieciate	dzieciatych	dzieciate
narzędnik	dzieciatym		dzieciatą	dzieciatym	dzieciatymi
miejscownik	dzieciatym		dzieciatej	dzieciatym	dzieciatych
wołacz	dzieciaty		dzieciata	dzieciate	dzieciaci	dzieciate
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) „Dzieciaty” szef płaci mniej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dzieciaczyna, dzieciaczysko, dzieciak, dzieciaczek, dzieciarnia, dzieciątko, Dzieciątko, dzieciąteczko, dziecię, dziecięctwo, dziecina, dziecinka, dziecinada, dzieciniec, dziecinność, dzieciństwo, dziecisko, dzieciuch, dziecko, dziecięcość

czas. dziecinnieć

przym. dziecinny, dziecięcy

przysł. dziecinnie, dziecięco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: