Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dziadowizna

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

dziadowizna (język polski)

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. lub reg. majątek, spadek po dziadku[1]
(1.2) reg. grunt otrzymany po matce[1]
(1.3) reg. łódz. zbiorowisko żebraków[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dziadkowizna
(1.2) babizna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-2) por. babizna • macierzyzna • ojcowizna • ojczyzna[3]
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło dziadowizna w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I, Warszawa 1900–1927, s. 632.
  2. Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 193.
  3. Maciej Rak, Niepile ręce i inne przykłady ludowego słownictwa prawniczego (na materiale chłopskich rozporządzeń ostatniej woli), w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 236.