dysfagia

dysfagia (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. zaburzenie połykania; zob. też dysfagia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dysfagia	dysfagie
dopełniacz	dysfagii	dysfagii
celownik	dysfagii	dysfagiom
biernik	dysfagię	dysfagie
narzędnik	dysfagią	dysfagiami
miejscownik	dysfagii	dysfagiach
wołacz	dysfagio	dysfagie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dysfagia ustno-gardłowa (przedprzełykowa, górna) / przełykowa (dolna) • dysfagia syderopeniczna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dysphagia
• bośniacki: (1.1) disfagija ż
• bułgarski: (1.1) дисфагия ż
• czeski: (1.1) dysfagie ż
• fiński: (1.1) dysfagia
• francuski: (1.1) dysphagie ż
• hiszpański: (1.1) disfagia ż
• kataloński: (1.1) disfàgia ż
• łaciński: (1.1) dysphagia ż
• niemiecki: (1.1) Dysphagie ż
• nowogrecki: (1.1) δυσφαγία ż
• portugalski: (1.1) disfagia ż
• rosyjski: (1.1) дисфагия ż
• turecki: (1.1) disfaji
• ukraiński: (1.1) дисфагія ż
• włoski: (1.1) disfagia ż

źródła:

dysfagia (język fiński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) med. dysfagia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: