| Uwaga |
|---|
dyliżans
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
dyliżans (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɨˈlʲiʒãw̃s], AS: [dylʹižãũ̯s], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) czterokołowy, kryty pojazd konny przewozowy; zob. też dyliżans w Wikipedii
- (1.2) slang. regionalizm - Gorzów Wielkopolski autobus
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dyliżans dyliżanse / dyliżansy[1] dopełniacz dyliżansu dyliżansów celownik dyliżansowi dyliżansom biernik dyliżans dyliżanse / dyliżansy narzędnik dyliżansem dyliżansami miejscownik dyliżansie dyliżansach wołacz dyliżansie dyliżanse / dyliżansy
- przykłady:
- (1.1) Wyruszyliśmy dyliżansem na spotkanie pana Smitha.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dyliżansowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stagecoach, stage-coach
- baskijski: (1.1) diligentzia
- białoruski: (1.1) дыліжанс m
- bułgarski: (1.1) дилижанс m
- czeski: (1.1) dostavník m
- francuski: (1.1) diligence ż
- hiszpański: (1.1) diligencia ż
- rosyjski: (1.1) дилижанс m
- ukraiński: (1.1) диліжанс m
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.