dwuczłonowy

dwuczłonowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdvuʧ̑wɔ̃ˈnɔvɨ], AS: [dvuču̯õnovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) składający się z dwóch członów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwuczłonowy		dwuczłonowa	dwuczłonowe	dwuczłonowi	dwuczłonowe
dopełniacz	dwuczłonowego		dwuczłonowej	dwuczłonowego	dwuczłonowych
celownik	dwuczłonowemu		dwuczłonowej	dwuczłonowemu	dwuczłonowym
biernik	dwuczłonowego	dwuczłonowy	dwuczłonową	dwuczłonowe	dwuczłonowych	dwuczłonowe
narzędnik	dwuczłonowym		dwuczłonową	dwuczłonowym	dwuczłonowymi
miejscownik	dwuczłonowym		dwuczłonowej	dwuczłonowym	dwuczłonowych
wołacz	dwuczłonowy		dwuczłonowa	dwuczłonowe	dwuczłonowi	dwuczłonowe

przykłady:

(1.1) Na żądanie adoptowanego i za zgodą adoptującego sąd opiekuńczy orzeka, że adoptowany będzie nosił nazwisko dwuczłonowe – złożone z jego dotychczasowego nazwiska i nazwiska osoby go adoptującej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dwuczłonowe nazwisko • dwuczłonowy wyraz

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwuczłonowość

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) żart. bryt. double-barrelled
• niemiecki: (1.1) zweigliedrig

źródła: