duopol

duopol (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ekon. występowanie na rynku tylko dwóch konkurujących na tym samym polu podmiotów gospodarczych; zob. też duopol w Wikipedii

(1.2) polit. sytuacja, w której na scenie polityczniej działają tylko dwie liczące się i konkurujące partie polityczne, marginalizujące inne siły polityczne

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	duopol	duopole
dopełniacz	duopolu	duopoli
celownik	duopolowi	duopolom
biernik	duopol	duopole
narzędnik	duopolem	duopolami
miejscownik	duopolu	duopolach
wołacz	duopolu	duopole

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) duopol Cournota, duopol Stackelberga, duopol Bertranda

(1.2) POPiS

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. duo- + -pol < łac. duo + gr. πωλέω; przez analogię do „monopol”

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) duopoly
• bułgarski: (1.1) дуопол m
• estoński: (1.1) duopol
• fiński: (1.1) duopoli
• francuski: (1.1) duopole m
• galicyjski: (1.1) duopolio m
• hebrajski: (1.1) דואופול
• hiszpański: (1.1) duopolio m
• kataloński: (1.1) duopoli m
• niemiecki: (1.1) Duopol n, Dyopol n
• portugalski: (1.1) duopólio m
• rosyjski: (1.1) дуополия ż
• szwedzki: (1.1) duopol n
• ukraiński: (1.1) дуополія ż
• węgierski: (1.1) duopólium
• włoski: (1.1) duopolio m

źródła:

duopol (język estoński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ekon. duopol

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

duopol (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ekon. duopol

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: