Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dręczycielka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

dręczycielka (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌdrɛ̃n͇ʧ̑ɨˈʨ̑ɛlka], AS: [drẽṇčyćelka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która kogoś dręczy, zamęcza, znęca się nad nim
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdręczycielkadręczycielki
dopełniaczdręczycielkidręczycielek
celownikdręczycielcedręczycielkom
biernikdręczycielkędręczycielki
narzędnikdręczycielkądręczycielkami
miejscownikdręczycielcedręczycielkach
wołaczdręczycielkodręczycielki
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dręczenie n, udręczenie n, udręczanie n, zadręczenie n, zadręczanie n
forma męska dręczyciel m
czas. dręczyć ndk., udręczyć dk., udręczać ndk., zadręczyć dk., zadręczać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
forma żeńska od dręczyciel
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dręczyciel
źródła:
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=dręczycielka&oldid=11751”