Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

docentura

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: docentúra

docentura (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌdɔʦ̑ɛ̃nˈtura], AS: [docẽntura], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. posada docenta
odmiana:
(1.1) blm[1],
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdocenturadocentury
dopełniaczdocenturydocentur
celownikdocenturzedocenturom
biernikdocenturędocentury
narzędnikdocenturądocenturami
miejscownikdocenturzedocenturach
wołaczdocenturodocentury
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) docent
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. docent m
przym. docencki
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Dozentur od niem. Dozent[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło docentura w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. I, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978–1981, ISBN 83-01-00281-6, s. 406.
  2. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 51.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=docentura&oldid=11345”