Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

discipulus

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

discipulus (język łaciński)

discipuli (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) uczeń[1]
odmiana:
(1) discipulus, ~i (deklinacja II)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikdiscipulusdiscipulī
dopełniaczdiscipulīdiscipulōrum
celownikdiscipulōdiscipulīs
biernikdiscipulumdiscipulōs
ablatywdiscipulōdiscipulīs
wołaczdiscipulediscipulī
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. disciplina ż, discipula ż, discipulatus m
czas. discipulo
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla ang. disciple, franc. disciple, hiszp. discípulo, port. discípulo, rum. discipol, wł. discepolo
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 201.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=discipulus&oldid=181471”