diplomat

diplomat (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈdɪ.plə.mæt/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dyplomata

odmiana:

(1.1) lp diplomat; lm diplomats

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. diplomatic

rzecz. diplomacy

przysł. diplomatically

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

diplomat (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) dyplomata

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	diplomat	diplomaté / diplomati
dopełniacz	diplomata	diplomatů
celownik	diplomatovi / diplomatu	diplomatům
biernik	diplomata	diplomaty
wołacz	diplomate	diplomaté / diplomati
miejscownik	diplomatovi / diplomatu	diplomatech
narzędnik	diplomatem	diplomaty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diplomacie

przym. diplomatický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

diplomat (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dyplomata

odmiana:

(1.1) en diplomat, diplomaten, diplomater, diplomaterne

przykłady:

(1.1) De østeuropæiske diplomater beskylder englændere for diskrimination. → Wschodnioeuropejscy dyplomaci oskarżają Anglików o dyskryminację.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diplomati, diplomatik

przym. diplomatisk, udiplomatisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. diplomate

uwagi:

źródła:

diplomat (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) dyplomata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. diplomato, diplomataro, diplomateco

przym. diplomata

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. diplomati

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).

źródła:

diplomat (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dyplomata

odmiana:

(1.1) en diplomat, diplomaten, diplomater, diplomatene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diplomati

przym. diplomatisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

diplomat (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) dyplomata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diplomacia ż, diplomatickosť ż, diplomatičnosť ż

forma żeńska diplomatka ż

przym. diplomatický

przysł. diplomaticky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

diplomat (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dyplomata

odmiana:

(1.1) en diplomat, diplomaten, diplomater, diplomaterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) diplomatkår

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diplomati

przym. diplomatisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: nazwy zawodów w języku szwedzkim

źródła:

diplomat (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dyplomata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diplomasi, diplomatlık

przym. diplomatik

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

diplomat (język wilamowski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dyplomata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska diplomatyn ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: