detonator

detonator (język polski)

detonatory (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌdɛtɔ̃ˈnatɔr], AS: [detõnator], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ładunek materiału wybuchowego przenoszący detonację ze spłonki do kruszącego materiału wybuchowego; zob. też detonator w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	detonator	detonatory
dopełniacz	detonatora	detonatorów
celownik	detonatorowi	detonatorom
biernik	detonator	detonatory
narzędnik	detonatorem	detonatorami
miejscownik	detonatorze	detonatorach
wołacz	detonatorze	detonatory

przykłady:

(1.1) Przyczyną niewybuchu był uszkodzony detonator.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. detonacja ż, detonowanie n, zdetonowanie n

czas. detonować ndk., zdetonować dk.

przym. detonacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) detonator
• baskijski: (1.1) detonagailu
• białoruski: (1.1) дэтанатар m
• bułgarski: (1.1) детонатор m
• francuski: (1.1) détonateur m
• hiszpański: (1.1) detonador m
• interlingua: (1.1) detonator
• nowogrecki: (1.1) πυροκροτητής m
• rosyjski: (1.1) детонатор m
• słowacki: (1.1) detonátor m
• ukraiński: (1.1) детонатор m
• włoski: (1.1) detonatore m

źródła:

detonator (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈdɛt.ə.neɪ.tə(ɹ)/ lub /ˈdɛtn̩eɪ.tə(ɹ)/; SAMPA: /"dEt.@.neI.t@(r\)/ lub /"detn=eI.t@(r\)/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) detonator

odmiana:

(1.1) lp detonator; lm detonators

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. detonation

czas. detonate

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

detonator (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) detonator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: