Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dekiel

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

dekiel (język polski)

dekiel (1.1)
dekiel (1.6)
wymowa:
IPA[ˈdɛcɛl], AS[deḱel], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szczelna pokrywa, dopasowana pokrywka
(1.2) przen. slang. głowa
(1.3) daw. czapka korporancka
(1.4) mot. kołpak koła samochodowego
(1.5) obraź. ktoś głupi, irytujący
(1.6) gw. (Górny Śląsk) pokrywka na garnek[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Podaj mi dekiel od słoika.
(1.2) Chyba masz coś z deklem.
(1.5) Nie rozmawiaj z tym deklem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pokrywka
(1.2) czerep
(1.5) świr, palant
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. dekielek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Deckel (pokrywka)[2] < niem. decken
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: głowa
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kołpak
(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pokrywka
  • angielski: (1.1) lid
  • szwedzki: (1.1) lok n
źródła:
  1. Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 128.
  2. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 50.