Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

deżdż

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

deżdż (język polski)

deżdż (1.1)
wymowa:
[uwaga 1] IPA[dɛʃʧ̑], AS[dešč], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. deszcz[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z nieba lał się deżdż.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. deszcz m, dżdżownica ż, deszczownia ż, deszczówka ż, dżdżawka ż, dżdżownicowate nmos, dżdżystość ż
czas. dżdżyć ndk.
przym. dżdżysty, deszczowy
przysł. dżdżysto, dżdżyście, deszczowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) prasł. *dъždžьdeszcz[4]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
(1.1) Ponieważ język polski nie zachowuje dźwięczności na końcu słów, deżdż przekształcił się w deszcz (z bezdźwięcznymi spółgłoskami szcz)[5].
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: deszcz
źródła:
  1. Hasło Dżdżysty deszcz to błąd! w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 2,9 Hasło dżdżu w: Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 195.
  3. ?
  4. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006, ISBN 83-08-03648-1, s. 113.
  5. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 143.