| Uwaga |
|---|
dług
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
dług (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) to, co zostało do oddania lub zapłacenia po wzięciu pożyczki lub na podstawie innej umowy; zob. też dług w Wikipedii
- (1.2) przen. zobowiązanie moralne
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dług długi dopełniacz długu długów celownik długowi długom biernik dług długi narzędnik długiem długami miejscownik długu długach wołacz długu długi
- kolokacje:
- (1.1) popadać w dług/długi • zaciągać / spłacać dług/długi • mieć dług u kogoś • dług publiczny • horrendalne długi
- synonimy:
- (1.1) zobowiązanie, wierzytelność, należność, niedopłata, reg. śl. reszt; reg. śl. rest, gw. (Śląsk Cieszyński) dłóg
- antonimy:
- (1.1) nadpłata
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. zadłużać ndk., zadłużyć dk.
- rzecz. zadłużenie n, dłużnik m, dłużniczka ż
- przym. dłużny
- związki frazeologiczne:
- tkwić w długach po uszy • tonąć w długach • nogami długu nie wybiegasz
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) loan
- arabski: (1.1) مغرم m (muġram)
- baskijski: (1.1) zor
- białoruski: (1.1) доўг m; (1.2) доўг m, абавязак m
- duński: (1.1) gæld w; (1.2) gæld w
- esperanto: (1.1) ŝuldo
- estoński: (1.1) võlg; (1.2) võlg
- gudźarati: (1.1) ઋણ n (r̥ṇa), કરજ m (karaja)
- hiszpański: (1.1) deuda ż
- karaimski: (1.1) борч
- kaszubski: (1.1) dług m
- kataloński: (1.1) deute m
- rosyjski: (1.1) долг m; (1.2) долг m
- słowacki: (1.1) dlh
- szwedzki: (1.1) skuld w
- tuvalu: (1.1) kaitalafu
- ukraiński: (1.1) борг m
- wilamowski: (1.1) siuld ż, siułd ż
- włoski: (1.1) debito m; (1.2) debito m, dovere m
- źródła:
dług (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dług
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: