cukinia

cukinia (język polski)

cukinia (1.1)

cukinie (1.2)

wymowa:

IPA: [ʦ̑uˈcĩɲja], AS: [cuḱĩńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. odmiana dyni zwyczajnej; zob. też cukinia w Wikipedii

(1.2) spoż. jarzyna z owoców cukinii (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cukinia	cukinie
dopełniacz	cukinii	cukinii
celownik	cukinii	cukiniom
biernik	cukinię	cukinie
narzędnik	cukinią	cukiniami
miejscownik	cukinii	cukiniach
wołacz	cukinio	cukinie

przykłady:

(1.2) Najbardziej gorolska potrawa to zasmażana cukinia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. cukiniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

od wł. zucchino, zakończenie -nia na wzór dynia

w użyciu od około 1974 r.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) courgette, zucchini
• arabski: (1.1) كوسا ż, algier. arab. كابويه ż
• baskijski: (1.1) kuiatxo, kalabazin
• bułgarski: (1.1) тиквичка
• duński: (1.2) zucchini w, squash w, courgette w
• esperanto: (1.1) kukurbeto, italia kukurbo
• francuski: (1.1) courgette ż
• hiszpański: (1.1) calabacín m
• ido: (1.1) zukino
• islandzki: (1.1) kúrbítur
• japoński: (1.1) ズッキーニ
• niemiecki: (1.1) Zucchino, Zucchini, Gemüsekürbis, Gurkenkürbis, szwajc. niem. Zucchetti
• nowogrecki: (1.1) κολοκυθάκι n
• portugalski: (1.1) abobrinha
• rosyjski: (1.1) кабачок m; (1.2) кабачок m
• sycylijski: (1.1) cucuzzedda
• ukraiński: (1.1) кабачок m
• włoski: (1.1) zucchina ż, zucchino m

źródła: