ciekawski

ciekawski (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. odznaczający się zbytnią ciekawością

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. człowiek zbyt ciekawy, wścibski

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ciekawski		ciekawska	ciekawskie	ciekawscy	ciekawskie
dopełniacz	ciekawskiego		ciekawskiej	ciekawskiego	ciekawskich
celownik	ciekawskiemu		ciekawskiej	ciekawskiemu	ciekawskim
biernik	ciekawskiego	ciekawski	ciekawską	ciekawskie	ciekawskich	ciekawskie
narzędnik	ciekawskim		ciekawską	ciekawskim	ciekawskimi
miejscownik	ciekawskim		ciekawskiej	ciekawskim	ciekawskich
wołacz	ciekawski		ciekawska	ciekawskie	ciekawscy	ciekawskie
nie stopniuje się

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ciekawski	ciekawscy
dopełniacz	ciekawskiego	ciekawskich
celownik	ciekawskiemu	ciekawskim
biernik	ciekawskiego	ciekawskich
narzędnik	ciekawskim	ciekawskimi
miejscownik	ciekawskim	ciekawskich
wołacz	ciekawski	ciekawscy
depr. M. i W. lm: (te) ciekawskie

przykłady:

(1.1) Czy ten typek nie jest przypadkiem zbyt ciekawski?

(2.1) Tłumek ciekawskich zgromadził się przy wybiegu z antylopami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciekawość ż, ciekawskość ż

forma żeńska ciekawska ż

czas. ciekawić ndk.

przym. ciekaw, ciekawy

przysł. ciekawsko, ciekawie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ciekawy + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) curious, nosy
• baskijski: (1.1) begiluze
• czeski: (1.1) zvědavý
• fiński: (1.1) utelias
• francuski: (1.1) curieux
• hiszpański: (1.1) curioso; (2.1) curioso m
• niemiecki: (1.1) neugierig
• nowogrecki: (1.1) περίεργος
• portugalski: (1.1) curioso
• rosyjski: (1.1) любопытный
• słowacki: (1.1) zvedavý
• węgierski: (1.1) kíváncsi
• wilamowski: (1.1) nȧjgjyriḱ
• włoski: (1.1) curioso

źródła: