chlorofil

chlorofil (język polski)

chlorofil (1.1)

wymowa:

IPA: [xlɔˈrɔfʲil], AS: [χlorofʹil], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny obecny m.in. w roślinach i algach, nadający im zielony kolor; zob. też chlorofil w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chlorofil	chlorofile
dopełniacz	chlorofilu	chlorofilów / chlorofili
celownik	chlorofilowi	chlorofilom
biernik	chlorofil	chlorofile
narzędnik	chlorofilem	chlorofilami
miejscownik	chlorofilu	chlorofilach
wołacz	chlorofilu	chlorofile

przykłady:

(1.1) Podczas dłuższego ogrzewania warzywa zabarwione chlorofilem zmieniają barwę z żywozielonej na oliwkowobrunatną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. chlorofilowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. chlorophylle < gr. χλωρός (khlôrós) + gr. φύλλον (phúllon)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chlorophyll, chlorophyl
• arabski: (1.1) كلوروفيل m, يخضور m
• azerski: (1.1) xlorofil
• baskijski: (1.1) klorofila
• bengalski: (1.1) ক্লোরোফিল (klōrōphila)
• białoruski: (1.1) хларафіл m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) хлярафіл m
• bośniacki: (1.1) hlorofil m
• bułgarski: (1.1) хлорофил m
• czeski: (1.1) chlorofyl m
• estoński: (1.1) klorofüll
• francuski: (1.1) chlorophylle ż
• gruziński: (1.1) ქლოროფილი (kloropili)
• gudźarati: (1.1) હરિતદ્રવ્ય (haritadravya)
• hebrajski: (1.1) כלורופיל
• hindi: (1.1) पर्णहरित (parṇaharita)
• hiszpański: (1.1) clorofila ż
• ido: (1.1) klorofilo
• indonezyjski: (1.1) klorofil
• japoński: (1.1) クロロフィル (kurorofiru)
• kataloński: (1.1) clorofil·la ż
• nowogrecki: (1.1) χλωροφύλλη ż
• ormiański: (1.1) քլորոֆիլ (k'lo'ro'fil)
• rosyjski: (1.1) хлорофилл m
• słowacki: (1.1) chlorofyl m
• tajski: (1.1) คลอโรฟิลล์ (khlo.ro.fin)
• tamilski: (1.1) பச்சையம் (paccaiyam)
• turecki: (1.1) klorofil
• ukraiński: (1.1) хлорофіл m

źródła: