chien

chien (język francuski)

un chien (1.1)

un chien (1.2) de fusil

wymowa:

IPA: /ʃjɛ̃/ ​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pies

(1.2) wojsk. kurek

odmiana:

(1.1-2) lp chien; lm chiens

przykłady:

(1.1) Je voyage toujours avec mon chien. → Zawsze podróżuję z moim psem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) attention aux chiens de garde ! → uwaga, złe psy!

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chienne ż, chiot m

przym. canin

związki frazeologiczne:

chien qui aboie ne mord pas

etymologia:

łac. canis

uwagi:

zobacz też: Indeks:Francuski - Ssaki

źródła:

chien (język starofrancuski)

chien (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. pies

odmiana:

(1.1) lp chien; lm chiens

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. canis

uwagi:

źródła: