caryca

caryca (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. władczyni Rosji

(1.2) hist. żona cara

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	caryca	caryce
dopełniacz	carycy	caryc
celownik	carycy	carycom
biernik	carycę	caryce
narzędnik	carycą	carycami
miejscownik	carycy	carycach
wołacz	caryco	caryce

przykłady:

(1.1) Katarzyna II, zwana także Wielką, była carycą Rosji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) carowa

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) władczyni, monarchini

(1.2) żona

hiponimy:

holonimy:

(1.2) carstwo

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. carowa ż, carewicz m, carówna ż, carat m, carstwo n

forma męska car m

przym. carski

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. царица

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tsarina; (1.2) tsarina
• baskijski: (1.1) tsarina; (1.2) tsarina
• białoruski: (1.1) царыца ż; (1.2) царыца ż
• bułgarski: (1.1) царица ż; (1.2) царица ż
• francuski: (1.1) tsarine ż; (1.2) tsarine ż
• hiszpański: (1.1) zarina ż; (1.2) zarina ż
• litewski: (1.1) carienė ż; (1.2) carienė ż
• niemiecki: (1.1) Zarin ż; (1.2) Zriza ż
• nowogrecki: (1.1) τσαρίνα ż; (1.2) τσαρίνα ż
• rosyjski: (1.1) царица ż; (1.2) царица ż
• ukraiński: (1.1) цариця ż; (1.2) цариця ż
• włoski: (1.1) zarina ż; (1.2) zarina ż

źródła: