cóż

Podobna pisownia: coz • což

cóż (język polski)

zaimek rzeczowny pytajny

(1.1) Wprowadza pytania o orzeczniki. W porównaniu z zaimkiem co dodatkowo wyraża silne emocje, zwykle zniecierpliwienie lub zdziwienie.^[1]

(1.2) Tworzy pytania retoryczne. Znamionuje silne emocje, zwykle zniecierpliwienie lub zdziwienie.^[1]

zaimek przysłowny pytajny

(2.1) czegoż, czegóż, czemuż, na cóż, po cóż = dlaczego. Znamionuje silne emocje, zwykle zniecierpliwienie lub zdziwienie.

partykuła

(3.1) Wprowadza pytanie. Znamionuje silne emocje, zwykle zniecierpliwienie lub zdziwienie.^[2]

(3.2) Wzmocnienie następującego komunikatu, zwykle negatywnego.

wykrzyknik

(4.1) rzad. książk. Wyrażający zdziwienie, zaskoczenie

odmiana:: (1) lp cóż, czegoż / czegóż, czemuż, cóż, czymże, czymże, –; blm^[1]; (2) nieodm.; (3) nieodm.^[2]; (4) nieodm.

przykłady:: (1.1) Cóż nam dzisiaj przyniosłeś?; (1.1) Cóż eś ty uczynił?; (1.1) Czegóż wam więcej trzeba?; (1.2) Cóż było robić…; (1.2) Czegoż tam nie było!; (2.1) Na cóż nam to było?; (2.1) Czemuż tego nie powiedziałeś?; (3.1) Cóż tak biegasz dookoła?; (3.1) Cóż eście tacy zdziwieni?; (3.2) Cóż… Nie mam wyjścia.; (3.2) Cóż. Nie wyszło, ale świat się nie skończył.; (3.2) Cóż… To nie była jego żona.; (3.2) Franek dostał celujący z matmy. Cóż, to do niego podobne.; (4.1) Posłuchaj, ojcze. – Cóż? (Henryk Ibsen, Wróg ludu)

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Hasło cóż I w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
↑ ^2,0 ^2,1 Hasło cóż II w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.