bytomianin

bytomianin (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɨtɔ̃ˈmʲjä̃ɲĩn], AS: [bytõmʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Bytomia lub Bytomia Odrzańskiego

(1.2) osoba pochodząca z Bytomia lub Bytomia Odrzańskiego, urodzona w Bytomiu lub Bytomiu Odrzańskim

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bytomianin	bytomianie
dopełniacz	bytomianina	bytomian
celownik	bytomianinowi	bytomianom
biernik	bytomianina	bytomian
narzędnik	bytomianinem	bytomianami
miejscownik	bytomianinie	bytomianach
wołacz	bytomianinie	bytomianie
depr. M. i W. lm: (te) bytomiany

przykłady:

(1.2) Rafał urodził się w Bytomiu Odrzańskim, jest zatem rodowitym bytomianinem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wybitny / znany bytomianin • szanowni / drodzy bytomianie!

(1.2) rodowity bytomianin • bytomianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mieszkaniec

hiponimy:

(1.1) szombierczanin

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bytom m

forma żeńska bytomianka ż

przym. bytomski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Bytom + -anin

uwagi:

(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą.

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) бытомец m; (1.2) бытомец m

źródła: