bułgarskojęzyczny

bułgarskojęzyczny (język polski)

wymowa:

‹bułgarsko języczny›, IPA: [buwˈɡarskɔjɛ̃w̃ˈzɨʧ̑nɨ], AS: [buu̯garskoi ̯ẽũ̯zyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • podw. akc.

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) posługujący się językiem bułgarskim

(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem bułgarskim

(1.3) spisany, stworzony w języku bułgarskim

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bułgarskojęzyczny		bułgarskojęzyczna	bułgarskojęzyczne	bułgarskojęzyczni	bułgarskojęzyczne
dopełniacz	bułgarskojęzycznego		bułgarskojęzycznej	bułgarskojęzycznego	bułgarskojęzycznych
celownik	bułgarskojęzycznemu		bułgarskojęzycznej	bułgarskojęzycznemu	bułgarskojęzycznym
biernik	bułgarskojęzycznego	bułgarskojęzyczny	bułgarskojęzyczną	bułgarskojęzyczne	bułgarskojęzycznych	bułgarskojęzyczne
narzędnik	bułgarskojęzycznym		bułgarskojęzyczną	bułgarskojęzycznym	bułgarskojęzycznymi
miejscownik	bułgarskojęzycznym		bułgarskojęzycznej	bułgarskojęzycznym	bułgarskojęzycznych
wołacz	bułgarskojęzyczny		bułgarskojęzyczna	bułgarskojęzyczne	bułgarskojęzyczni	bułgarskojęzyczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) bułgarskojęzyczny naród

(1.2) kraj bułgarskojęzyczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• szwedzki: (1.1) bulgariskspråkig; (1.2) bulgariskspråkig; (1.3) bulgariskspråkig

źródła: