Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

bryka

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

bryka (język polski)

wymowa:
IPA[ˈbrɨka], AS[bryka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) duża bryczka
(1.2) pot. mot. samochód
(1.3) przest. resorowany wóz konny; zob. też bryka w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lp D. zob. bryk
odmiana:
przykłady:
(1.2) Mój stary jest bardzo wyluzowany i zawsze zostawia mi swą brykę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bryczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Brücke (w znaczeniu „pomost na kołach”)[1]
(1.2) z gwary szoferskiej < niem. Brücke[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: samochód
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 39.
  2. Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 225.