broszka

broszka (język polski)

broszka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbrɔʃka], AS: [broška] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) element biżuterii; ozdoba przypinana do stroju kobiecego przy pomocy zapinki; zob. też broszka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	broszka	broszki
dopełniacz	broszki	broszek
celownik	broszce	broszkom
biernik	broszkę	broszki
narzędnik	broszką	broszkami
miejscownik	broszce	broszkach
wołacz	broszko	broszki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brosza ż

zgrub. brocha ż

przym. broszkowy

związki frazeologiczne:

to nie moja broszka

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) brooch
• arabski: (1.1) بروش
• duński: (1.1) broche w
• esperanto: (1.1) broĉo
• hiszpański: (1.1) broche m
• interlingua: (1.1) broche
• kaszubski: (1.1) broszka ż
• kazachski: (1.1) танамоншақ
• słowacki: (1.1) brošňa ż
• szwedzki: (1.1) brosch w

źródła:

broszka (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jubil. broszka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: