brodawczak

brodawczak (język polski)

wymowa:

IPA: [brɔˈdafʧ̑ak], AS: [brodafčak], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) med. nowotwór łagodny wywodzący się z nabłonka, tworzący brodawkowate i bulwiaste struktury

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brodawczak	brodawczaki
dopełniacz	brodawczaka	brodawczaków
celownik	brodawczakowi	brodawczakom
biernik	brodawczak	brodawczaki
narzędnik	brodawczakiem	brodawczakami
miejscownik	brodawczaku	brodawczakach
wołacz	brodawczaku	brodawczaki

przykłady:

(1.1) Powszechnie wiadomo, że brodawczaki mają zwykle etiologię wirusową.

składnia:

kolokacje:

(1.1) brodawczak kosmkowy • brodawczak krtani • brodawczak naskórkowy • brodawczak odwrócony • brodawczak pęcherza moczowego • brodawczak pochwy • brodawczak przełyku • brodawczak Schneidera • brodawczak splotu naczyniówkowego • brodawczak sromu • brodawczak sutka • wirus brodawczaka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brodawka ż, brodaweczka ż, brodawkowatość ż

zdrobn. brodawczaczek m

przym. brodawkowy, brodawkowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) papilloma
• hiszpański: (1.1) papiloma m
• łaciński: (1.1) papilloma n
• niemiecki: (1.1) Papillom n
• nowogrecki: (1.1) θήλωμα n

źródła: