Uwaga |
---|
bratysławianin
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
bratysławianin (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbratɨswaˈvʲjä̃ɲĩn], AS: [bratysu̯avʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Bratysławy[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bratysławianin bratysławianie dopełniacz bratysławianina bratysławian celownik bratysławianinowi bratysławianom biernik bratysławianina bratysławian narzędnik bratysławianinem bratysławianami miejscownik bratysławianinie bratysławianach wołacz bratysławianinie bratysławianie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bratysława ż
- forma żeńska bratysławianka ż
- przym. bratysławski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Bratislavan
- baskijski: (1.1) bratislavar
- rosyjski: (1.1) братиславец m
- słowacki: (1.1) Bratislavčan m
- źródła:
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 39.
- ↑ Hasło Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.