biecki

biecki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɛʦ̑ʲci], AS: [bʹi ̯ecʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący Biecza, związany z Bieczem, pochodzący z Biecza

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	biecki		biecka	bieckie	bieccy	bieckie
dopełniacz	bieckiego		bieckiej	bieckiego	bieckich
celownik	bieckiemu		bieckiej	bieckiemu	bieckim
biernik	bieckiego	biecki	biecką	bieckie	bieckich	bieckie
narzędnik	bieckim		biecką	bieckim	bieckimi
miejscownik	bieckim		bieckiej	bieckim	bieckich
wołacz	biecki		biecka	bieckie	bieccy	bieckie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Do powiatu bieckiego w XVII w. należało 11 miast i 264 wsie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Biecz m, bieczanin m, bieczanka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: