| Uwaga |
|---|
bibliotekarz
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
bibliotekarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbʲiblʲjɔˈtɛkaʃ], AS: [bʹiblʹi ̯otekaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pracownik biblioteki; zob. też bibliotekarz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bibliotekarz bibliotekarze dopełniacz bibliotekarza bibliotekarzy celownik bibliotekarzowi bibliotekarzom biernik bibliotekarza bibliotekarzy narzędnik bibliotekarzem bibliotekarzami miejscownik bibliotekarzu bibliotekarzach wołacz bibliotekarzu bibliotekarze
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bibliotekarz dyplomowany
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. biblioteka ż, biblioteczka ż, bibliotekarstwo n, bibliotekarzowanie n
- forma żeńska bibliotekarka ż
- czas. bibliotekarzować
- przym. bibliotekarski, biblioteczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) librarian
- baskijski: (1.1) liburuzain
- białoruski: (1.1) бібліятэкар m
- bułgarski: (1.1) библиотекар m
- czeski: (1.1) knihovník m
- duński: (1.1) bibliotekar w
- estoński: (1.1) raamatukoguhoidja
- fiński: (1.1) kirjastonhoitaja
- francuski: (1.1) bibliothécaire m
- hiszpański: (1.1) bibliotecario m
- interlingua: (1.1) bibliothecario
- kazachski: (1.1) кітапханашы
- litewski: (1.1) bibliotekininkas m
- łaciński: (1.1) bibliothecarius m
- łotewski: (1.1) bibliotekārs m
- nowogrecki: (1.1) βιβλιοθηκάριος m
- rosyjski: (1.1) библиоте́карь m
- słoweński: (1.1) knjižničar m
- szwedzki: (1.1) bibliotekarie w
- turecki: (1.1) kütüphaneci
- ukraiński: (1.1) бібліотекар m
- walijski: (1.1) llyfrgellydd m
- węgierski: (1.1) könyvtáros
- źródła: