bibliofilka

bibliofilka (język polski)

bibliofilka (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) miłośniczka książek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bibliofilka	bibliofilki
dopełniacz	bibliofilki	bibliofilek
celownik	bibliofilce	bibliofilkom
biernik	bibliofilkę	bibliofilki
narzędnik	bibliofilką	bibliofilkami
miejscownik	bibliofilce	bibliofilkach
wołacz	bibliofilko	bibliofilki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bibliomanka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bibliofilstwo n, bibliofilia ż

forma męska bibliofil m

przym. bibliofilski

przysł. bibliofilsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) библиофилка ż
• czeski: (1.1) bibliofilka ż
• słowacki: (1.1) bibliofilka ż

źródła:

bibliofilka (język czeski)

bibliofilka (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bibliofilka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bibliofilka	bibliofilky
dopełniacz	bibliofilky	bibliofilek
celownik	bibliofilce	bibliofilkám
biernik	bibliofilku	bibliofilky
wołacz	bibliofilko	bibliofilky
miejscownik	bibliofilce	bibliofilkách
narzędnik	bibliofilkou	bibliofilkami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bibliofil

przym. bibliofilský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bibliofilka (język słowacki)

bibliofilka (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bibliofilka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bibliofília ż, bibliofilstvo n

forma męska bibliofil m

przym. bibliofilský

związki frazeologiczne:

etymologia:

słc. bibliofil + -ka

uwagi:

źródła: