białostocki

białostocki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbʲjawɔˈstɔʦ̑ʲci], AS: [bʹi ̯au̯ostocʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący Białegostoku, związany z Białymstokiem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	białostocki		białostocka	białostockie	białostoccy	białostockie
dopełniacz	białostockiego		białostockiej	białostockiego	białostockich
celownik	białostockiemu		białostockiej	białostockiemu	białostockim
biernik	białostockiego	białostocki	białostocką	białostockie	białostockich	białostockie
narzędnik	białostockim		białostocką	białostockim	białostockimi
miejscownik	białostockim		białostockiej	białostockim	białostockich
wołacz	białostocki		białostocka	białostockie	białostoccy	białostockie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Białostocki Wydział Śledczy zaczął odnotowywać pojawianie się, w różnych miejscach miasta, dobrze podrobionych jednozłotówek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Białystok m, białostoczanin m, białostoczanka ż, Białostocczanin mos, Białostocczanka ż, Białostocczyzna ż, Białostockie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Białystok

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) беластоцкі
• esperanto: (1.1) bjalistoka
• rosyjski: (1.1) белостокский
• ukraiński: (1.1) білостоцький

źródła: