berkel

berkel (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈbɛrkɛl], AS: [berkel]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Bk i liczbie atomowej 97; zob. też berkel w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	berkel
dopełniacz	berkelu
celownik	berkelowi
biernik	berkel
narzędnik	berkelem
miejscownik	berkelu
wołacz	berkelu

przykłady:

(1.1) Berkel jest aktynowcem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Bk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. berkelowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. berkelium

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) berkelium
• arabski: (1.1) بركيليوم
• asturyjski: (1.1) berkeliu m
• baskijski: (1.1) berkelio
• białoruski: (1.1) берклій m
• bułgarski: (1.1) берклий m
• czeski: (1.1) berkelium n
• duński: (1.1) berkelium n
• esperanto: (1.1) berkelio
• fiński: (1.1) berkelium
• francuski: (1.1) berkélium m
• hiszpański: (1.1) berkelio m
• holenderski: (1.1) berkelium n
• kataloński: (1.1) berkeli m
• luksemburski: (1.1) Berkelium
• łaciński: (1.1) berkelium n, bercelium
• łotewski: (1.1) berklijs
• macedoński: (1.1) берклиум
• niemiecki: (1.1) Berkelium n
• nowogrecki: (1.1) μπερκέλιο n
• rosyjski: (1.1) берклий m
• rumuński: (1.1) berkeliu n
• serbsko-chorwacki: (1.1) berkelij m
• słowacki: (1.1) berkélium n
• słoweński: (1.1) berkelij
• szwedzki: (1.1) berkelium
• ukraiński: (1.1) берклій m, беркелій m
• węgierski: (1.1) berkélium
• włoski: (1.1) berkelio m

źródła: