Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

bartnik

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

bartnik (język polski)

bartnik (1.1)
wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈbartʲɲik], AS: [bartʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pszcz. daw. pszczelarz, który zajmował się hodowlą pszczół w barciach; zob. też bartnik w Encyklopedii staropolskiej
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbartnikbartnicy
dopełniaczbartnikabartników
celownikbartnikowibartnikom
biernikbartnikabartników
narzędnikbartnikiembartnikami
miejscownikbartnikubartnikach
wołaczbartnikubartnicy
przykłady:
(1.1) W lesie spotkał bartnika, który szedł podbierać barcie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pasiecznik, pszczelarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. barć ż, bartodziej m, bartnictwo n
forma żeńska bartniczka ż
przym. bartny
związki frazeologiczne:
u złego bartnika i miód gorzki
etymologia:
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=bartnik&oldid=7569”