balance

balance (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈbaləns/

amer. IPA: /ˈbæləns/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) księg. saldo

(1.2) księg. bilans

(1.3) równowaga

czasownik

(2.1) balansować

(2.2) równoważyć

(2.3) porównywać

(2.4) bilansować

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. imbalance, unbalance, balancer, overbalance

czas. unbalance, overbalance, outbalance

przym. unbalanced

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

balance (język francuski)

wymowa:

IPA: /ba.lɑ̃s/ ​

​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. bilans

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp ter. trybu oznajmującego od balancer

(2.2) 3. os. lp ter. trybu oznajmującego od balancer

(2.3) 1. os. lp ter. trybu łącznego od balancer

(2.4) 3. os. lp ter. trybu łącznego od balancer

(2.5) 2. os. lp trybu rozkazującego od balancer

odmiana:

(1) lp balance; lm balances

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) balance commerciale

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. balancer

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

balance (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [baˈlan̥θe]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kołysanie, chwianie, kiwanie

(1.2) ekon. bilans

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) oscilación, balanceo

(1.2) recuento, cómputo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. balancear, abalanzar

rzecz. balanza ż, balanceo, balancín

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. balance

uwagi:

źródła: