błyskawica

błyskawica (język polski)

błyskawica (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌbwɨskaˈvʲiʦ̑a], AS: [bu̯yskavʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zjawisko świetlne w postaci silnego błysku, towarzyszące piorunowi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błyskawica	błyskawice
dopełniacz	błyskawicy	błyskawic
celownik	błyskawicy	błyskawicom
biernik	błyskawicę	błyskawice
narzędnik	błyskawicą	błyskawicami
miejscownik	błyskawicy	błyskawicach
wołacz	błyskawico	błyskawice

przykłady:

(1.1) Po błyskawicy zawsze następuje grzmot.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) błysk

hiponimy:

holonimy:

(1.1) piorun

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błysk m, błyskotka ż, błyskanie n, błyszczenie n

czas. błyskać ndk., błyszczeć ndk., pobłyskiwać ndk.

przym. błyskawiczny, błyskowy, błyskawicowy

przysł. błyskawicznie

związki frazeologiczne:

z szybkością błyskawicy • lotem błyskawicy

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• amharski: (1.1) መብረቅ
• angielski: (1.1) lightning, flash of lightning
• baskijski: (1.1) tximistargi
• białoruski: (1.1) маланка ż, бліскавіца ż
• bułgarski: (1.1) светкавица ż
• czeski: (1.1) blesk m
• czuwaski: (1.1) ҫиҫӗм
• duński: (1.1) lyn n
• esperanto: (1.1) fulmo
• fiński: (1.1) salama
• francuski: (1.1) éclair m
• grenlandzki: (1.1) innaallagiaq
• hiszpański: (1.1) relámpago m
• holenderski: (1.1) bliksem m
• islandzki: (1.1) elding ż
• japoński: (1.1) 稲妻 (いなずま, inazuma), 雷光 (らいこう, raikō)
• jidysz: (1.1) בליץ m (blic)
• karaimski: (1.1) йылдырым
• kataloński: (1.1) llamp m
• kazachski: (1.1) найзағай
• łaciński: (1.1) fulgur n
• niemiecki: (1.1) Blitz m
• nowogrecki: (1.1) αστραπή ż
• rosyjski: (1.1) мо́лния ż
• słowacki: (1.1) blesk m
• szwedzki: (1.1) blixt w
• ukraiński: (1.1) блискавка ż, блискавиця ż
• włoski: (1.1) lampo m

źródła: