auleta

auleta (język polski)

auleta (1.1) dmący w aulos 1.1

wymowa:

IPA: [awˈlɛta], AS: [au̯leta], zjawiska fonetyczne: u → ł 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) muz. muzyk grający na aulosie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	auleta	auleci
dopełniacz	aulety	auletów
celownik	aulecie	auletom
biernik	auletę	auletów
narzędnik	auletą	auletami
miejscownik	aulecie	auletach
wołacz	auleto	auleci

przykłady:

(1.1) W sztuce starogreckiej, szczególnie na wazach, pojawiają się auleci trzymający przede wszystkim dwie piszczałki. Stąd hipoteza, że pierwsza piszczałka służyła do grania właściwej melodii, zaś druga najprawdopodobniej była burdonem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. aulos m, aulecistka ż, aulecista mos

forma żeńska auletka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. auletes < gr. αὐλητής (aulētḗs)

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: