atanor

atanor (język polski)

atanor (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ezot. specjalny piec do celów alchemicznych; zob. też atanor w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	atanor	atanory
dopełniacz	atanora	atanorów
celownik	atanorowi	atanorom
biernik	atanor	atanory
narzędnik	atanorem	atanorami
miejscownik	atanorze	atanorach
wołacz	atanorze	atanory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) piec

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tandoor m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. athanor < arab. تنور → piec

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) athanor
• francuski: (1.1) athanor m
• hiszpański: (1.1) hornillo de atanor m
• kataloński: (1.1) atanor
• łaciński: (1.1) athanor
• niemiecki: (1.1) Athanor m
• portugalski: (1.1) atanor
• włoski: (1.1) athanor

źródła:

atanor (język kataloński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ezot. atanor

odmiana:

(1.1) lp atanor; lm atanors

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

atanor (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ezot. atanor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: