antuka

antuka (język polski)

antuka (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mączka ceglana

(1.2) slang. sport. nawierzchnia pokryta mączką ceglaną

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) materiał

(1.2) nawierzchnia

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. antukowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. en tout cas

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) antuka ż; (1.2) antuka ż
• słowacki: (1.1) antuka ż; (1.2) antuka ż

źródła:

antuka (język czeski)

antuka (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) antuka (materiał)

(1.2) sport. antuka (nawierzchnia)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	antuka	antuky
dopełniacz	antuky	antuk
celownik	antuce	antukám
biernik	antuku	antuky
wołacz	antuko	antuky
miejscownik	antuce	antukách
narzędnik	antukou	antukami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. antukový

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. en tout cas

uwagi:

źródła:

antuka (język słowacki)

antuka (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) antuka (materiał)

(1.2) sport. antuka (nawierzchnia)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antukár m, antukárka ż

przym. antukový, antukársky

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. en tout cas

uwagi:

źródła: