analcym

analcym (język polski)

analcym (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miner. pospolity minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów; zob. też analcym w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	analcym	analcymy
dopełniacz	analcymu	analcymów
celownik	analcymowi	analcymom
biernik	analcym	analcymy
narzędnik	analcymem	analcymami
miejscownik	analcymie	analcymach
wołacz	analcymie	analcymy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. analcymowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. analcime ← gr. ἀναλκής (analkis) → słaby; termin wprowadzony przez francuskiego mineraloga René Just Haüy’a w roku 1797; nazwa nawiązuje do słabego elektryzowania się tego minerału podczas pocierania

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) analcime
• baskijski: (1.1) analzima
• francuski: (1.1) analcime m
• hiszpański: (1.1) analcima
• holenderski: (1.1) analciem
• kataloński: (1.1) analcima ż
• niemiecki: (1.1) Analcim
• rosyjski: (1.1) анальцим
• słowacki: (1.1) analcím m
• szwedzki: (1.1) analcim
• ukraiński: (1.1) анальцим
• węgierski: (1.1) analcim
• włoski: (1.1) analcime

źródła: